سلام، امیرعلی پیروزبخش هستم و این هفتمین خبرنامهی پادکست دکلانشور است، که همزمان با آغاز سال نوی میلادی ۲۰۲۴ منتشر میشود.
اگربرای بار اولی هست که این خبرنامه بهدستتون میرسه، پیشنهاد میکنم سری به اینجا بزنید تا با دکلانشور بیشتر آشنا بشین.
دکلانشور روی تمامی پادگیرها در دسترس است و شما میتونید هرکجا به پادکستهاتون گوش میدید پیداش کنید.
پرهام لطیفی (اینستاگرام) میهمان این قسمت از پادکست دکلانشور، دانشجوی منصرف از ادامه تحصیل در رشته مکانیک و فارغالتحصیل رشتهی هتلداری، ۱۲ ساله که مشغول فعالیت حرفهای در حوزهی کافه و رستوران است. خیلی خلاصه بخوام بگم، پرهام کمک میکنه از صفر رستوران و کافهی خودتون رو راهاندازی و مدیریت بکنید.
با پرهام از تفاوتهای بین ایران و کانادا صحبت کردیم تا عکاسی آنالوگ و دوربین یاشیکا، گفتگوی طولانی و جذابی هم شده که امیدوارم از شنیدنش لذت ببرید.
اصل مطلب
از ظرف شستن تا مشاوره برای راهاندازی
پرهام برامون تعریف میکنه که چطوری شد که مهندسی مکانیک رو بیخیال میشه و انصراف میده و میره سمت ظرفشستن و کار در کافههای تهران و بعد از اون تحصیل در رشتهی هتلداری و مهماننوازی.
از نقش مهم تیمی که همراهت هستن و اهمیت همکاری با افراد متخصص و نقش اونها در کار و ارائهی هرچه بهتر پروژه برامون میگه، یکم مقایسه هم میکنیم که شرایط کار و زندگی در ایران با کانادا چه تفاوتهایی با هم دارند.
بالاخره نوبت ما هم میشه، بازی عوض میشه
پیمان سلیمی (SoundCloud) خواننده-ترانهسرا، گیتاریست و تهیهکننده موسیقی ایرانی-ایتالیایی است. او با داشتن سابقهای بیش از دو دهه در عرصه موسیقی، به عنوان یک هنرمند باتجربه با پسزمینه موسیقایی قوی شناخته شده است.
پیمان با الهام گرفتن از ریشههای فارسی و ترکیب آن با سبک ترانهسرایی به سبک انگلیسی، سبک منحصربهفردی را در موسیقی خود ایجاد کرده است.
سفر موسیقی پیمان سلیمی نشاندهنده توانایی او در پل زدن بین فرهنگها و ایجاد صدایی است که منحصربهفرد خود اوست. تعهد او به هنرمندی و شور او برای ارتباط برقرار کردن با شنوندگان از طریق موسیقی او را به هنرمندی قابل توجه در دنیای پاپ/راک تبدیل میکند.
بدون که فراموشت نکردم
از تاثیر دانشگاه و محیطهای آموزشی در ساخت ارتباطات حرفهای صحبت کردیم و من از نحوهی آشناییم با حامد سلطان نژاد (Behance) گفتم، حامد دوست خوب من که سالهاست باهم درکنار دوستی مشغول به همکاری هم هستیم و در آخرین پروژهی مشترکمون حامد زحمت کشیده و هویت بصری دکلانشور رو برای من طراحی کرده که همینجا یکبار دیکه هم ازش تشکر میکنم.
اولین بار حامد بود که من رو با رادیو تهران (ویکیپدیا) آشنا کرد، رادیوتهران اسم گروهیست که علیعظیمی (ویکیپدیا) کار خودش رو از اونجا و با آلبوم رادیو تهران ۸۸، شروع میکنه که اگر از طرفدارهای علیعظیمی هستید و تا به حال به این آلبوم گوش ندادید توصیه میکنم حتما به سرعت دستبه هدفون شوید.
عکاسی ضدنور، از یاشیکا (ویکیپدیا) تا ۵دی (ویکیپدیا)


از هوشمصنوعی GPT خواهش کردم تا در باب عکس ضدنور توضیح مختصری برامون بنویسه اما از اونجایی که خواندن کیبُوَد مانند دیدن، عکسی هم به عنوان نمونه ضمیمه میکنم. البته اگر کنجاوید که بیشتر هم بخونید میتونین سری به اینجا بزنید و حسابی اطلاعات خودتون رو دربارهی این شیوهی عکاسی تکمیل کنید.
عکس ضدنور یا "Silhouette Photography" یک نوع عکاسی است که در آن سوژه در مقابل یک نور پرقدرت قرار میگیرد و تنها چهره یا شکل سیاه رنگ سوژه قابل مشاهده است. در این نوع عکاسی، جزئیات سوژه مخفی میشوند و تنها خطوط و شکل کلی آن به چشم میخورد. عکس ضدنور معمولاً برای ایجاد حس دراماتیک و تاکید بر سیلوئت و خطوط استفاده میشود. این نوع عکاسی میتواند برای بیان مفاهیم انتزاعی یا احساسی به کار رود و در زمینههای مختلف هنری و تجاری کاربرد دارد.
سفرهای استانی آقای لطیفی
دوران حرفهای عکاسی پرهام از سفرهایی که به همراه پدرش میرفته شروع میشه و تا روزی که در یکی از همون سفرها دوربینشون رو میدزدن ادامهپیدا میکنه که داستان جالب این سفرهارو پرهام برامون تعریف میکنه.



رسپیکارت
یکی از مهمترین کاربردهای عکاسی در حرفهی پرهام به گفتهی خودش عکس گرفتن از بشقاب غذا به عنوان نمونه در ابتدای کار یک رستوران است، سرآشپز بعد از پخت و تزیین یک بشقاب برای اولین بار عکسی از اون بشقاب میگیره و در کنار مواد لازم و دستور پخت روی یک کارتی چاپ میشه که بهش رسپی کارت گفته میشه، و باعث میشه که هربار که اون بشقاب میخواد بره روی میز مشتری مطابق باشه با طراحی اصلی اون بشقاب.
بیحس با کیانپورتراب
کیان پورتراب (ویکیپدیا) خواننده، ترانهسرا، آهنگساز و موزیسین، بنیانگذار و خواننده اصلی گروه راک "کامنت بند" بود. پس از توقف فعالیتهای این گروه در سال ۲۰۱۶، کیان فعالیتهای انفرادی خودش را شروع میکنه و تا امروز چندین آلبوم و تکآهنگ منتشر کرده و همکاریهای بسیاری هم با دیگر هنرمندان موسیقی ایران انجام داده است. سبک موسیقی او راک، آلترناتیو راک، الکترونیک و الکتروپاپ است.
افتخار این رو داشتم که در پروژه های مختلفی با کیان همکاری کردم که از عکاسی کنسرت گروه کامنت در سال ۱۳۹۱ شروع تا پرترههایی که برای آلبوم “اینسمت” از کیان گرفتم.
دکلانشور
اگر از ابتدا همراه با دکلانشور بودید و هنوز براتون سواله که دکلانشور چیه باید خیلی خلاصه به عکس بالا اشاره کنم، اون سیمی که در عکس میبینید دکلانشور است، وظیفهی دکلانشور باز و بسته کردن پردهی شاتر در دوربین عکاسی است، اگر این همین سوال را از CHAT GPT بپرسید بهتون میگه:
کلمه "déclencheur" در فرانسوی به معنای "آغاز کننده" یا "عامل شروع" است.
این کلمه به عنوان اصطلاح ممکن است در متون و مفاهیم مختلف به کار رود.
به عنوان مثال، در زمینههای مختلفی مانند علوم روانشناسی یا عکاسی، "déclencheur" به معنای چیزی که رویدادی یا عملی را آغاز میکند یا موجب آن میشود، استفاده میشود.
در عکاسی، "دکلانشور" یا همان شاتر(Shutter) یکی از اجزای اصلی هر دوربین است که وظیفه اصلی آن کنترل مدت زمانی که حسگر تصویر نور را دریافت میکند، یا به عبارت دیگر، مدت زمانی صفحهحساس به نور در معرض نور قرار میگیرد.
دکلانشور به عنوان یکی از عوامل اساسی در ترکیب تصویر عکاسی تأثیر میگذارد و این ویژگی مهمی برای کنترل نور و زمان در عکاسی دارد. دکلانشور هنگامی که عکس گرفته میشود باز و سپس بسته میشود و در زمانی که دکلانشور باز است، نور از لنز وارد حسگر تصویر میشود و تصویر ضبط میشود.
کنترل مدت زمان باز بودن دکلانشور (معمولاً به عنوان سرعت شاتر یا شاتر اسپید) به عنوان یکی از عوامل کلیدی در تنظیمات دوربین در تصویربرداری استفاده میشود.
دکلانشور یکی از ابزارهای اصلی برای عکاسان برای ایجاد تأثیرات مختلف در تصاویر خود و کنترل شرایط نوری در عکسها است.
واویلا با صدای داریوش آذر
اجرای زنده برای بیش از یک میلیون نفر
پراکندهروز
تَرامونْ (SoundCloud)، پروژهی مشترک "سارا بیگدلی شاملو" و "نیما عقیانی" است، که با گرایش به سبک آلترناتیو الکترونیک و با تکیه بر کلام فارسی شکل گرفته است، پراکنده روز همکاری مشترک ترامون با آتور است. برای کنجکاوی بیشتر هم میتونید سری به این مقاله از مجله اورسی بزنید و دربارهی آلبوم بادبان این گروه دو نفره بخوانید.
از بلوار مولانا تا آقایبنفش
رستوران گشت (اینستاگرام) از اون رستورانهاست که تجربهی متفاوتی رو برای مشتریهاش رقم میزنه، از تنوع غذایی که از سرتاسر ایران الهام گرفته تا محیط خود رستوران و کیفیت پذیرایی.
عکسعروسی مربع

عکس عروسی یکی از بیادموندنی ترین عکسهای هر شخصیه و کلی خاطرهی خوب رو برای خانوادهها زنده میکنه، رسم جالبی در ایران داریم که به مهمانهای عروسی عکسی به یادگار هدیه داده میشه، علاوه بر نقش مارکتینگ فوقالعاده این عکسها برای عکاسان، این رسم قشنگ باعث میشه که همیشه یاد و خاطرهی اون شب در ذهن مهمونها باقی بمونه.
سوپراستارِ داماهی
در صفحه ویکیپدیای داماهی ، توضیحات خیلی کامل به فارسی دربارهی این گروه خفن ایرانی نوشتهشده که اگر دوست دارید بیشتر باهاشون آشنا بشین و دربارشون بدونید حتما پیشنهاد میکنم سری به اینجا بزنید.
زیربشقاب و مهمان نوازی غیر منطقی
پرهام برامون گفت که وقتی میره رستوران های مختلف به زیر بشقابهای روی میز دقت میکنه، برای من فوقالعاده جالب بود و اولین باری بود که میشنیدم همچین کاری حتی خیلی طبیعیست و برخی رستورانها حتی تدابیری رو اعمال میکنن برای افرادی که علاقهمن هستند دربارهی ظرفی که درش غذا میخوردند بیشتر بدونن، در همین راستا داستانی رو هم از کتاب Unreasonable Hospitality برامون تعریف میکنه، اگر علاقهمند بودید که این کتاب رو بخونید، اینجا میتونید پیداش کنید.
دیاتا و پرستوهای خسته
عکسی که دنیا را تکانداد
این عکس در سال ۲۰۱۶ در نیجریه گرفته شده است، شخصی که در عکس میبینید آنجا رینگرن لوون فعال حقوق بشر دانمارکی و موسس بنیاد خیریه LAND OF HOPE است، او این پسربچه رکه خانوادهاش اورا به دلیل اینکه فکر میکردند جادوگر است رها کرده در خیابان پیدا میکندو به او آب و بیسکوییت میدهد، سپس به همراه همسرش اورا به بیمارستان میبرند، جالب اینکه هردو فکرمیکردند که این کودک زنده نخواهد ماند و میخواستند که قبل از مرگ او حتما اسمی داشته باشه و پسربچه را امید (HOPE) مینامند.
عکس و داستان پشت آن واکنش جهانی به دنبال داشت و منجر به جریان قابل توجهی از کمکهای مالی شد که نه تنها برای هزینههای پزشکی امید بلکه همچنین به آنجا و خیریهای که او در آن مشغول به کار بود (Children's Aid, Education and Development Foundation (ACAEDF امکان داد تا برای ساخت یک کلینیک پزشکی برای کمک به کودکان بیشتری که از اتهامات مشابه جادوگری رنج میبرند، برنامهریزی کند.
برای کنجکاویبیشتر میتونین داستان عکسی که دنیا را تکان داد؛ این پسربچه اکنون کجاست؟ رو در روزیاتو بخونید و یا به وبسایت خیریه LAND OF HOPE سری بزنید.
ژست طبیعی

خیلی مختصر دربارهی این پل اگر بخوام بهتون بگم، پل معلق لین کنیون در پارک لین کنیون واقع در منطقه شمالی ونکوور، بریتیش کلمبیا قرار دارد. این پل که ۵۰ متر از کف دره ارتفاع دارد در سال ۱۹۱۲به عنوان یک پروژه خصوصی ساخته شده است.
دسترسی به این پل رایگان است و اغلب با پل معلق معروف و گرانقیمت کاپیلانو که در نزدیکی آن است مقایسه میشود. هرچند این پل کوتاهتر و کم ارتفاعتر است، اما باریکتر بودن آن باعث میشود که و وقتی روی آن راه میروید بیشتر تکان بخورید.
برو بریم
دو ساعت با پرهام گپزدیم، من که به شخصه لذت بردم از این گفتگویی که با هم داشتیم، امیدوارم که شما هم به عنوان شنونده از شنیدن این قسمت لذت برده باشید، سعی میکنم با آهنگهایی که در خلال صحبت میذارم یکم حالوهوای هر قسمت رو عوض کنم و توقفی هم برای شنونده ایجاد کنم.
از اونجایی که کمکم داریم به انتهای فصل اول نزدیک میشیم، ممنون میشم که انتقاد یا پیشنهادی اگر دارید حتما همینجا برام بنویسید، میخونمشون و در بهتر شدن قسمتهای آینده دکلانشور ازشون استفاده میکنم.
کلام آخر
بینهایت سپاسگزارم که دکلانشور رو دنبال میکنید و زمان گذاشتید و تا انتها این خبرنامه رو خوندید، یک وقفهی دو هفتهای داشتم برای انتشار این قسمت، به من ببخشید ولی زندگی گاهی آدم رو درگیر خودش میکنه و من هم از این قاعده مستثنا نیستم.
کمکم داریم به انتهای فصل اول دکلانشور نزدیک میشیم، ممنون میشم اگر از شنیدن دکلانشور لذت بردید با دوستانتون هم به اشتراک بگذاریدش.
به امید صلح، به امید آزادی
امیرعلی پیروزبخش